تاریخچه المپیک
در و ، مخالفان جنگ سرد بازی های یکدیگر را تحریم کردند. ایالات متحده و شصت و پنج کشور دیگر تحریم المپیک مسکو در سال به دلیل حمله شوروی به افغانستان . این تحریم تعداد ملت های شرکت کننده را به کشور کاهش داد که کمترین تعداد از سال است. اتحاد جماهیر شوروی و کشور دیگر با تحریم المپیک لس آنجلس مقابله کردند . اگرچه تحریم به رهبری اتحاد جماهیر شوروی باعث از بین رفتن این رشته در برخی ورزش ها شد ، کمیته ملی المپیک در آن شرکت کردند که در آن زمان یک رکورد محسوب می شد. این واقعیت که رومانی ، یک کشور پیمان ورشو ، علیرغم درخواست های اتحاد جماهیر شوروی تصمیم به رقابت گرفت ، به استقبال گرم تیم رومانیایی توسط ایالات متحده منجر شد. هنگامی که ورزشکاران رومانیایی هنگام تشریفات افتتاحیه وارد می شدند ، مورد تشویق تماشاگران قرار می گرفتند که بیشتر شهروندان ایالات متحده بودند. کشورهای تحریم کننده بلوک شرق در ژوئیه و آگوست رویداد جایگزین خود ، بازی های دوستی ، را برگزار کردند.
در اعتراض به سابقه حقوق بشر چین و در واکنش به آشفتگی های تبتی ، خواستار تحریم کالاهای چینی و بازی های المپیک پکن در حال افزایش بود . در نهایت ، هیچ کشوری از تحریم حمایت نکرد. در آگوست ، دولت گرجستان خواستار تحریم بازی های المپیک زمستانی شد که قرار است در واکنش به مشارکت روسیه در جنگ اوستیای جنوبی در سوچی روسیه برگزار شود .
سیاست
جسی اونز پس از پیروزی در پرش طول در بازی های المپیک تابستانی روی سکو
بازی های المپیک تقریباً از همان آغاز به عنوان سکویی برای ارتقا ایدئولوژی های سیاسی مورد استفاده قرار گرفته است. آلمان نازی آرزو داشت هنگام میزبانی بازیهای ، حزب ناسیونال سوسیالیست را خیرخواه و صلح دوست به تصویر بکشد ، اگرچه آنها از این بازیها برای نمایش برتری آریایی استفاده می کردند. آلمان موفق ترین کشور در این بازیها بود ، که در حمایت از ادعاهای آنها در مورد برتری آریایی بسیار کمک کرد ، اما پیروزی های قابل توجه توسط جسی اوونز آمریکایی آفریقایی ، که چهار مدال طلا به دست آورد ، و ایبولیا تساک یهودی مجارستانی ، پیام را کدر کرد. اتحاد جماهیر شورویتا المپیک تابستانی در هلسینکی شرکت نکرد . در عوض ، از سال ، شوروی یک رویداد ورزشی بین المللی به نام Spartakiads ترتیب داد